De objecten van Joyce Altheer kenmerken zich door een geheel eigen vormentaal. Het zijn abstracties van dat wat machines of onderdelen daarvan zouden kunnen zijn. Mechanismen zonder duidelijke functie. Het samenspel van de
onderdelen wakkert de nieuwsgierigheid van de kijker aan; Waar dient dit voor? Waar hoort dit bij? Kan dit wel? De constructies zijn robuust, stoer en industrieel. Ze hebben vaak een ruw oppervlak, dat doet denken aan beton.